ஓர்மையின்
விளிம்புகளிலிருந்து
அற்று விழுந்து அதல பாதாளத்தில் கிடக்கும் நினைவுகளை
புசித்துப் புசித்து
பசியடங்காத இரவொன்றில்
நெளிந்து நெளிந்து பாம்பாகிப்
பச்சிப் பறவையாகி
நேராகி நெடுஞ்சாண்கிடையாகி
விழுந்து
எழுந்து
புறண்டு புறாவாகி
ஆடை தரித்து ஆயத்தமாகி
பறந்த பொழுதில்
உருகி மெழுகாகி மெய்யாகிய
ஓர்மையின் விளிம்புகளிலிருந்து
அற்று விழுகிறேன்
கதகதப்பில் அடைக்கலம் புகுந்தவாறு
அணைத்துப் பிடித்துக் கொள்ளுமாறு
காற்றில் விட்டெறிந்த முத்தம் பறக்கிறது.
2016
No comments:
Post a Comment